اجازه کار مدت‌دار و بدونِ مدت چیست؟

اجازه کار مدت

طبق بند 2-1 ماده 10 قانون شماره 6735، برای افراد خارجی که درخواست آن‌ها مثبت ارزیابی گردیده، برای کار با افراد حقیقی و حقوقی و یا سازمان‌ها و موسسات در یک محل کار یا محل کارهای مشخص مربوط به همان کار در اولین مراجعه حداکثر به مدت یک سال اجازه کار صادر می‌شود. مدت اجازه کار نباید بیش از مدت قرارداد باشد.

اجازه کار افرادی که سال اول را  پشت سر گذاشته و درخواستشان برای همان محل کار مثبت ارزیابی گردیده،  ابتدا به مدت دو سال و در مراجعات بعدی تا سه سال تمدید می‌گردد. در صورتی که درخواست برای کار در محل دیگری باشد، بند 1 همان ماده معتبر خواهد بود.

اجازه کار بدون مدت

افراد خارجی که دارای اقامت طولانی مدت در ترکیه بوده و یا حداقل دارای اجازه کار قانونی می‌باشند، می‌توانند برای اخذ اجازه کار نامحدود اقدام کنند. با این حال، این افراد حتی اگر شرایط لازم برای درخواست را داشته باشند، دارای حق مطلق محسوب نمی‌شوند.

افراد خارجی که دارای حق دریافت مجوز بدون مدت کاری هستند، می‌توانند از کلیه حقوقی که مشمول اجازه اقامت طولانی مدت می‌باشد، بهره‌مند شوند. این افراد به استثنای مقررات مندرج در قانون ویژه، به شرط حفظ حقوق ناشی از تامین اجتماعی و تابعیت از مقررات مربوطه می‌توانند از کلیه حقوقی که به شهروندان ترکیه اعطا می‌شود، بهره‌مند گردند. اما افراد خارجی دارای اجازه کار بدون مدت، حق شرکت در انتخابات و استخدام در موسسات دولتی را نداشته و مسئولیتی در خصوص خدمت سربازی ندارند.

اجازه کار مستقل

به افراد خارجی که جزو گروه مشاغل حرفه‌ای/تخصصی می‌باشند، مشروط بر این که دارای شرایط ویژه مندرج در قانون باشند، اجازه کار مستقل داده می‌شود.

در راستای سیاست کاری بین‌المللی؛ میزان تحصیلات فرد خارجی، تجربه‌های شغلی او، مفید بودن فرد در زمینه علم و فناوری، نقش سرمایه‌گذاری او در ترکیه و فایده آن بر اقتصاد کشور، تاثیر آن در استخدام و سایر مواردی که در راستای توصیه‌های هیئت مشاوره سیاست نیروی کار از طرف وزارت مشخص می‌گردد، اجازه کار مستقل داده می‌شود. اجازه کار مستقل برای افراد خارجی به صورت مدت دار تنظیم می‌گردد.

اجازه کار- مدت دار- بدون مدت