دادخواست طلاق در ترکیه

دادخواست طلاق چیست؟

دادخواست طلاق، نوعی دعوی تأسیسی است که به منظور خاتمه دادن به زندگی مشترک از طریق تصمیم دادگاه به طلاق، مطرح می‌شود. دعاوی طلاق می‌توانند به دو صورت توافقی و غیرتوافقی (متنازع) مطرح شوند.

چگونگی ارائه دادخواست طلاق بستگی به این دارد که کدام نوع از دعاوی طلاق، یعنی توافقی یا غیرتوافقی، انتخاب شده باشد. اما هر دو نوع دعوی طلاق در دادگاه خانواده مطرح می‌شود. یکی از طرفین که خواهان طلاق است، می‌تواند با تهیه دو نسخه از دادخواست، مدارکی که مایل است ضمیمه کند و کپی شناسنامه، دادخواست طلاق را در دادگاه خانواده ارائه دهد. دادخواست طلاق باید دلایل طلاق، نحوه اثبات این دلایل، نام و نشانی شهود و توضیحاتی درباره مدارک یا ثبت‌هایی که ممکن است در اختیار برخی نهادها باشد و از دادگاه درخواست می‌شود تا آن‌ها را به دادگاه ارائه دهند، شامل شود.

دادخواست طلاق غیرتوافقی (متنازع) چگونه ارائه می‌شود؟

دعاوی طلاق غیرتوافقی، دعاوی هستند که در آن حقایق مربوط به طلاق بین طرفین متنازع است. این نوع دعاوی می‌تواند بر اساس دلایل طلاق که در ماده 161 تا 166 قانون مدنی تنظیم شده، مطرح شود. این دلایل شامل هم “دلایل کلی” و هم “دلایل خاص” طلاق هستن.

دلایل عمومی طلاق در دعاوی طلاق غیرتوافقی

در دعاوی طلاق غیرتوافقی، دلایل کلی طلاق شامل موارد زیر است:

به عنوان مثال، عدم سازگاری شدید، اختلاف در مزاج که منجر به بحث‌های مکرر می‌شود، تهدید، توهین، خشونت، رفتارهای مخرب به اعتماد، اجتناب از رابطه جنسی، وادار کردن همسر به رابطه جنسی به روش‌های غیرطبیعی، بدرفتاری با اعضای خانواده همسر، توهین به آن‌ها و عدم انجام تعهدات زناشویی. این موارد می‌تواند منجر به فروپاشی بنیاد زندگی مشترک شود و هر یک از این موارد باید به طور جداگانه مورد بررسی قرار گیرد. دلایل عمومی طلاق به عنوان هر نوع رویدادی که بنیاد زندگی زناشویی را تحت تأثیر قرار می‌دهد، تعریف می‌شود.

دلایل خاص طلاق در دعاوی طلاق غیرتوافقی

در دعاوی طلاق غیرتوافقی، دلایل خاص طلاق به طور محدود در قانون مدنی مشخص شده است. به جز این دلایل تعیین‌شده در قانون، نمی‌توان بر اساس دلایل خاص دیگری دعوی طلاق مطرح کرد. همسری که بر اساس دلایل خاص طلاق دعوی می‌کند، تنها موظف است که دلیل خاص طلاق را اثبات کند و هیچ مسئولیتی برای اثبات تقصیر طرف مقابل ندارد. دلایل برای اقدام به دعوی طلاق غیرتوافقی بر اساس دلایل خاص عبارتند از:

دادخواست طلاق بر اساس زنا (خیانت) –

دادخواست طلاق به دلیل اقدام به قتل، رفتارهای بسیار بد یا توهین‌آمیز –

انجام جرم و زندگی غیراخلاقی –

دادخواست طلاق بر اساس ترک زندگی مشترک –

دادخواست طلاق به دلیل بیماری روانی –

در دعاوی طلاق غیرتوافقی، تنها دلایل طلاق مطرح نیست، بلکه این نوع دعاوی شامل مسائلی مانند اینکه کدام طرف بیشتر مقصر است، خسارت‌های مادی و معنوی، نفقه، حق حضانت، تقسیم اثاثیه منزل و موارد مشابه نیز می‌باشد. دعاوی مربوط به حق مشارکت یا حق سهم در تقسیم اموال باید به صورت جداگانه و به عنوان دعوی تقسیم اموال مطرح شود.

اگر خواهان دعوی طلاق غیرتوافقی، از طرف متقابل بیشتر مقصر باشد، دادخواست طلاق رد خواهد شد. همچنین، اگر همسر کم‌تقصر با طلاق مخالفت کند، تصمیم به طلاق صادر نخواهد شد.

دادخواست طلاق توافقی چگونه ارائه می‌شود؟

دادخواست طلاق توافقی می‌تواند در هر دادگاه خانواده‌ای در دادگستری مطرح شود. از نظر تعیین دادگاه خانواده، محل اقامت طرفین اهمیت ندارد; طرفین می‌توانند در هر دادگاهی که مناسب می‌دانند، درخواست طلاق توافقی ارائه دهند.

مهم‌ترین عنصر در دادخواست طلاق توافقی، پروتکل طلاق توافقی است. دادگاه خانواده بر اساس پروتکل تهیه شده توسط طرفین، تصمیم به طلاق می‌گیرد.

در دعاوی طلاق غیرتوافقی، روش‌های اجرایی متفاوت است و مراحل مانند ارسال ابلاغیه به طرف مقابل، پاسخ‌نامه یا مرحله بررسی مقدماتی وجود ندارد; به این معنا که مستقیماً تاریخ جلسه رسیدگی تعیین می‌شود. پروتکلی که طرفین تهیه و امضا کرده‌اند، توسط قاضی دادگاه خانواده در جلسه رسیدگی تأیید شده و حکم طلاق صادر می‌شود.

دادخواست طلاق غیر توافقی چگونه ارائه می‌شود؟

یک دادخواست به دادگاه خانواده تسلیم می‌شود. طرف مقابل (دعوای خوانده) حق دارد تا ۲ هفته پس از ابلاغ دادخواست، پاسخ خود را ارائه دهد. در هر دو دادخواست (دادخواست و پاسخ)، شواهد مورد استناد باید به‌طور جداگانه ذکر شود.

خواهان (طرف دعوی) می‌تواند ظرف ۲ هفته پس از ابلاغ پاسخ خوانده، یک پاسخ متقابل ارائه دهد. همچنین، خوانده نیز می‌تواند ظرف ۲ هفته پس از ابلاغ پاسخ خواهان، یک پاسخ دیگر ارائه دهد. به‌طور خلاصه، هر دو طرف برای بحث در مورد مسائل، دو نسخه از دادخواست به دادگاه ارائه می‌دهند.

به طور کلی، شواهد باید در این دادخواست‌ها ذکر شود و همچنین لازم است مشخص شود که کدام واقعه با کدام مدرک اثبات خواهد شد. بلافاصله پس از ارائه دادخواست‌ها، اگر در دادخواست‌ها به مدرک شهود استناد شده باشد، می‌توان یک “دادخواست فهرست شهود” ارائه داد که در آن نام و اطلاعات تماس شهود ذکر شده باشد. با این حال، بهتر است شهود در دادخواست اصلی و پاسخ دادخواست ذکر شوند.

پس از جلسه بررسی مقدماتی، جلسات بعدی مرحله‌ای است که در آن شهود مورد بررسی قرار می‌گیرند و شواهد جمع‌آوری شده و بحث می‌شود که به آن “جلسه تحقیق” گفته می‌شود. با توجه به ویژگی‌های هر واقعه، جلسات تحقیق ممکن است چندین بار برگزار شود.

در پایان جلسات تحقیق که در آن تمام شواهد جمع‌آوری و مورد بحث قرار می‌گیرد، جلسه‌ای به نام “جلسه کلامی” برگزار می‌شود تا طرفین برای آخرین بار شنیده شوند و حکم در مورد دعوی طلاق صادر شود. این فرایند در دعاوی طلاق غیرتوافقی به طور تقریبی بین ۱ تا ۳ سال طول می‌کشد.

در دعاوی طلاق، فرایند دادرسی مطابق با مقررات کلی قانون آئین دادرسی مدنی است که در بالا توضیح داده شد. با این حال، در دعاوی طلاق غیرتوافقی و توافقی، قوانین خاصی نیز در ماده ۱۸۴ قانون مدنی وجود دارد که باید مورد توجه قرار گیرد. این قوانین خاص به شرح زیر است:

– قاضی، تا زمانی که به وجود واقعیت‌های مورد استناد در دعوی طلاق یا جدایی به طور وجدانی قانع نشده باشد، نمی‌تواند آن‌ها را اثبات شده فرض کند.

قاضی نمی‌تواند در مورد این واقعیت‌ها، چه به‌طور خودکار و چه به درخواست طرفین، قسمتی پیشنهاد دهد.–

هر گونه اعتراف طرفین در این زمینه، قاضی را ملزم نمی‌کند. –

قاضی می‌تواند شواهد را به طور آزادانه ارزیابی کند. –

توافقات مربوط به نتایج فرعی طلاق یا جدایی، تا زمانی که مورد تأیید قاضی قرار نگیرد، معتبر نخواهد بود. –

قاضی می‌تواند به درخواست یکی از طرفین، تصمیم به برگزاری جلسه به صورت محرمانه بگیرد. –

Asena SONJİ